‘Wat is momenteel jouw grootste uitdaging?’
Als voorbereiding op de 1e afspraak mail ik een aantal vragen, zodat ik weet waar de grootste pijn zit en we daar als eerste aan kunnen werken.
’Niet meer hoeven verdrinken in emoties’ is haar antwoord.
‘Wat zou je graag anders willen doen, maar lijkt toch niet te lukken?’
‘Het constante piekeren leren verbreken. Grenzen leren stellen. Durven aangeven wat ík nodig heb, zonder dat dit er als een uitbarsting uitkomt omdat ik het té ver heb laten komen. Niet meer leven naar wat ik dénk dat anderen van mij verwachten. Rust en ruimte….’
Zó herkenbaar voor wie Hoog Sensitief is.
Je lijkt te verdrinken in emoties, omdat je geen onderscheid meer kunt maken tussen die van jezelf en die van de ander, aangezien je alles vanuit je omgeving ongemerkt oppakt.
Dit komt door onze spiegelneuronen. Iedereen heeft ze en ze zijn ook nodig; ze helpen je als kind het gedrag van volwassenen te kopiëren. Zo leren we bijvoorbeeld lopen. Maar ook gezichtsuitdrukkingen en emoties te interpreteren. Ze zijn dus bijzonder nuttig!
Alleen heb je als HSP veel méér spiegelneuronen dan de overige 80% van de bevolking…
Dit maakt dat je emoties van anderen sneller aanvoelt, vervolgens als het ware naar binnen trekt, waar ze zich mengen met jouw eigen emoties, waardoor niet meer te onderscheiden is welke van jou en welke van de ander zijn. Het voelt als één grote brei. Verwarrend en ongelooflijk vermoeiend.
Wat helpt om dit te voorkomen is goed te aarden; wérkelijk met vólle aandacht IN je lijf aanwezig zijn. UIT al die overpeinzingen die soms als een flinke storm door je heen gaan. Maar het lastige is; om dit te doen heb je rust nodig. Ruimte om die aandacht daadwerkelijk te kunnen voelen in en voor jezelf.
Alleen ben je er (nog) niet zo goed in om die ruimte te creëren.
Wat vaak gebeurt, zonder ook maar één seconde stil te staan of dit jou dient, is dat je aanvoelt wat de ander nodig heeft en dat je hier verantwoording voor neemt. In de hoop dat dit jou rust geeft. Maar dit is slechts van korte duur, want er is altijd wel iemand in je buurt die uit balans is.
En dat voel je haarscherp aan, vooral als je zelf ook uit balans bent.
Zo kom je al snel in een vicieuze cirkel terecht…
Wat helpt is mediteren, ook al is het kort.
Zorg voor voldoende energie gevers; datgene waar je hart blij van wordt. Waardoor je letterlijk de positieve energie weer door je lijf voelt stromen.
Zodra je je energieker voelt en meer harmonie in jezelf ervaart, wordt jouw lichaam je meest waardevolle kompas. Het helpt je sneller aan te voelen wat jij nodig hebt, wat jouw verwachtingen zijn, zodat je dit eerder en daardoor rustiger kunt aangeven.
Beter en scherper kunt onderscheiden welk gevoel van jou is en wat bij de ander hoort.
Waardoor je eerder je grenzen voelt én stelt.
Hierbij een korte oefening om meer IN je lichaam te komen en UIT je hoofd te raken.
Neem de tijd, kijk rustig om je heen.
Zoek 5 dingen die je kunt zien (kijk met aandacht) zoek daarna 4 dingen die je kunt aanraken (doe dit ook…) focus dan op 3 geluiden (luister…) nu 2 die je kunt ruiken (zijn het scherpe geuren of juist zacht, mengt het zich of kun je ze makkelijk uit elkaar houden, is de lucht er vol van of is het slecht een vleugje…) en als laatste 1 die je kunt proeven.
Veel plezier hiermee!
