Waarom gebeurt mij dit..
Waarom ik…
Waaróm…
Vraag jij jezelf wel eens af? ‘Waarom…’
Vast wel… Wanneer je het even niet meer weet, verdriet voelt, teleurstelling, boosheid, wanhoop.
Misschien kijk je omhoog, handen in de lucht, vuisten gebald uit pure onmacht.
Of naar beneden kijkend, gevangen in gedachtes….terwijl je jezelf afvraagt…. ‘waaróm…?!’
Doe jezelf een groot plezier en schrap vanaf vandaag het woord ‘waarom’.
Ten eerste; je krijgt geen antwoord.
Nu geloof ik wel dat er spiritueel gezien een reden is, dat dingen gebeuren.
Je krijgt alleen nu geen antwoord op de vraag ‘waarom’. Verspilde energie en tijd.
Vaak zie je achteraf wat je hebt geleerd uit een situatie. Dan weet je het ‘waarom’; welk inzicht je dit heeft gegeven.
Ik weet dat ik menigmaal in mezelf heb geroepen ‘waarom..’
Me verdrietig voelde op dat moment, machteloos en soms zelfs wanhopig. Jaren later, in alle rust terug kijkend, zie ik dan ineens de ‘les’. Menigmaal realiseer ik me dat ik die situatie nog steeds vreselijk vind, maar hetgeen ik er van geleerd heb, ook niet meer kwijt wil. Omdat het me uiteindelijk wijzer en sterker heeft gemaakt.
Ten tweede; het woord …’waarom…’ zet je klem.
Als kind ben je waarschijnlijk vaak geconfronteerd met de vraag ‘waarom’.
Nooit wanneer je ouders blij met je waren, maar juist als je iets ‘verkeerd’ had gedaan.
Hebben jouw ouders óóit gevraagd als je thuis kwam met een mooie tekening of met een goed cijfer voor school ‘waarom’ je dat had gedaan..?!
Nee, precies. Dan werd je overladen met complimenten.
Maar oh wee als je iets ‘fout’ had gedaan…dan werd er een verklaring geëist. Waarin het woord ‘waarom’ favoriet was.
Met als gevolg dat dit woord je zelfs nu nog, als volwassene, een bepaald gevoel geeft. Alsof je verplicht bent jezelf, je gedrag te verklaren. We weten inmiddels dat het onbewuste voor 95% ons gedrag bepaalt en het woord ‘waarom’ brengt je direct terug in je kindertijd. Je voelt je weer klein. Afhankelijk. Geeft je een onveilig gevoel van ‘niet goed genoeg zijn’ en ‘klem zitten’. Want laten we eerlijk zijn; meestal weten we zélf niet eens ‘waarom’ we doen, zoáls we doen. Dat vragen we onszelf meestal niet af. Pas als we er tegen aanlopen dat ons gedrag niet brengt wat we hadden gehoopt, gaan we ons eigen ‘waarom’ onderzoeken.
Dus schrap het woord ‘waarom’.
Stel jezelf nu een situatie voor, waar je ooit in hebt gezeten of misschien zelfs nog midden in zit.
Ga er echt even voor zitten, kijk naar die situatie, voel alle emoties en vraag jezelf af ‘waarom…’?!!’
Voel nu wat dit met je doet.
Haal nu diep adem, schud alle emoties die dit oproept van je af. Misschien is het goed om even letterlijk in beweging te komen. Loop een rondje om je stoel of haal een glas water.
Ga dan weer zitten, kijk naar die situatie, voel alle emoties en stel jezelf de vraag; ‘ok… en wát nu…’
Ervaar het verschil.
‘Waarom’ zet je klem. Houdt je IN die situatie. Geeft een slachtoffergevoel. Zorgt voor tunnelvisie.
Jezelf de vraag stellen; ‘ok…wát nu’ biedt ruimte. Nodigt uit om in beweging te komen. Opent keuzemogelijkheden.
Geeft jou de regie.
Maak betere keuzes ♥
