Afgelopen zomer vertelde m’n oudste kleindochter enthousiast over de surflessen die ze had gevolgd. Haar ogen straalden, zo had ze er van genoten. Ik vroeg haar: ‘wat is het belangrijkste wat je deze week hebt geleerd Lot?’
Nou dat was op de 1e dag al direct 3 dingen! Ze liet haar handen zien en maakte daar een kommetje van, want zo kon je al liggend op je plank op zee peddelen. ‘Als je dan ver genoeg uit de kust bent, dan ga je staan, zo op deze manier…’ ging ze verder terwijl ze eerst op haar knieën ging zitten en daarna voorzichtig balancerend, alsof die surfplank onder haar dobberde op haar voeten ging staan.
‘En dan… is het heel belangrijk om te blijven focussen op de richting waar je naar toe wilt!!’ zei ze, terwijl ze met haar ogen een punt in de verte pakte en daar haar focus op hield.
Terwijl we in mijn huiskamer in Heemskerk waren, zaten we samen in gedachten op zee. Focus op de kust! Heerlijk!
Het deed me denken aan mijn eerste motorrijles, lang geleden…. Ik was bloedje nerveus want ik vond het best spannend.
Had natuurlijk ooit in een ver verleden op een scooter gereden, maar zo’n motor is toch wel andere koek!
Veel zwaarder en ik moest ook nog eens schakelen.
De rijinstructeur vertelde dat hij de eerste lessen achterop ging zitten, zodat hij kon bijsturen.
Nee… voordat je nu denkt: maar dat heb ik nog nóóit gezien….😊 er zat geen extra stuur achterop, hij stuurde met zijn gewicht. Eerst dacht ik nog: dat gaat jou never nooit lukken.. wat een dubbel gevoel gaf, want ik moest er om gniffelen maar vond het tegelijkertijd ook wel eng, t idee dat hij dit misschien inderdaad niet kon en maar wat zei om mij gerust te stellen…
M’n eerste les was op een parkeerterrein, ik vergeet het nooit meer….Het was naast een treinstation en ik bedacht nog toen we het terrein opreden dat die arme mensen hun auto daar hadden achter gelaten in de waan dat het veilig was, niet wetende dat ik die dag mijn eerste motorrijles zou hebben…. Die gedachte benauwde me nogal, dus ik wilde kost wat kost uit de buurt van die auto’s blijven. Wat als resultaat had dat ik me volkómen focuste op die auto’s en daar consequent naar toe blééf sturen…. Terwijl de instructeur in mn oren riep (op een gegeven moment bijna gilde..) ‘kijk waar je naar toe wilt!!! Kijk in de verte!’ ‘Ja’ dacht ik, ‘jij hebt lekker kletsen, ik wil echt niet tegen die auto’s aan komen, dus dan MOET ik toch wel kijken waar ze staan?!’ Hij heeft die eerste les héél wat keren zijn gewicht er in moeten ‘gooien’, dat begrijp je….
Toen ik eenmaal m’n rijbewijs had, kreeg ik nog wat extra lessen van mijn broer, die rijvaardigheidstrainingen geeft.
En ook van hem leerde ik: altijd focussen op de richting die je heen wilt. Ben je gedwongen een noodstop te maken en je richt op dat moment je blik op de grond: grote kans dat je daar komt te liggen. Dus houd je blik vóór je gericht, want wat jij wilt en waar je je op moet focussen is: overeind blijven!
In het leven is het net zo: zodra je weet wat je wilt, welke richting je op wilt gaan of dit nu een studie is, iets leren, zelfs als je eerst meer rust en ruimte voor jezelf nodig hebt om te voelen wát je precies wilt… focus je daar dan op: wat heb jij nodig om dat te bereiken en neem die ruimte in voor jezelf!
Ik hoor dan soms: ja maar, ik had t mezelf wel voorgenomen maar er kwam van alles tussen…. En als ik dan vraag wát er tussen kwam en of dit misschien niet even had kunnen wachten….. dan blijkt dat dit 9 van de 10 keer best wel had gekund.
Diegene was dus gewoon ‘even’ de focus kwijt…en na het bovenstaande verhaal weet je dat je dan (meestal) niet komt tot waar of wie je graag wilt zijn.
Uiteindelijk wel hoor, als je het écht wilt en weer terug gaat naar je focus, maar dan is het met een omweg, omdat je (soms zelfs een flink aantal keren) ‘verdwaalde.. ’wat jammer is omdat het niet had gehoeven en het de kans groot maakt dat je bij jezelf denkt: ‘zie je wel, het gaat me niet lukken..’
Maar de realiteit is de simpele reden dat je vergat je doel voor ogen te houden….
Dus wees jezelf eens bewust, ’s morgens als je wakker wordt: wat is voor vandaag mijn focus? Waar heb ik behoefte aan? Wat wil ik bereiken? En natuurlijk mag het een klein onderdeel zijn van een veel grotere doel! Dat werkt vaak nog het allerbeste! Je doel in kleinere stappen ‘hakken’ en elke dag iets doen, maakt het haalbaar.
Vandaag was mijn focus bijvoorbeeld: een blog schrijven (check 😊) en mijn administratie af (al goed op dreef, vanavond ligt alles keuring in orde in de kast) en iets nieuws leren (check: 😊 vanmiddag afspraak met een podiumcoach omdat ik binnenkort weer 2 lezingen geef. Zij vertelde me dat ze daar goede tips in kan geven en ik was nieuwsgierig wat zij me kan leren. Ontzettend leuk gesprek gehad, we gaan er voor dus nu heb ik huiswerk en mijn focus voor de komende dagen is dat ik dit as zondagavond heb ingeleverd 😊)
Uiteindelijk is mijn grotere doel zoveel mogelijk mensen te bereiken, via mail, m’n website, lezingen, social media en wat er nog meer mogelijk is. Om zo meer bekendheid te geven over hoog gevoeligheid. Want ik weet als geen ander hoe je meer van jezelf en de mensen om je heen gaat begrijpen zodra je je realiseert dat je hoog gevoelig bent, dit accepteert, je valkuilen maar ook je kwaliteiten leert kennen!
Hoe herkenbaar is dit voor jou? Kun jij je goed focussen op wat jij graag voor jezelf wilt?!
Of heb je jouw doelen en wensen al zó vaak uitgesteld dat je niet eens meer zo goed weet wat je graag zou willen?
Altijd fijn als je hieronder een reactie achter laat!
