Vorige week was ik jarig en werd ik verwend met prachtige bloemen. Heerlijk!
Je weet wel, van die mooie volle boeketten met allerlei verschillende soorten bloemen en kleuren.
Vandaag zag ik dat er een aantal takken wel heel erg verdord uit zagen. Terwijl er ook nog steeds hele mooie tussen zaten die nog kleurrijk straalden vanuit de vaas.
Heel voorzichtig heb ik de minder mooie takken er tussenuit getrokken, zodat er weer een mooi geheel ontstond. En terwijl ik dat deed, schoot me te binnen dat dit eigenlijk een beetje hetzelfde principe is wanneer iemand een traject bij me volgt. Alleen zijn het dan geen bloemen, maar de patronen van diegene: zijn ze nog steeds fijn en helpend om ze te blijven gebruiken of hebben ze intussen hun doel al bereikt en is het beter om ze los te laten en op te ruimen.
Patronen, overtuigingen, overlevingsstrategieën: we hebben ze allemaal. Vaak in de loop van ons leven aangeleerd, soms mee gekregen vanuit het familiesysteem. Al bij je geboorte kun je namelijk overtuigingen mee krijgen die diep bij je (voor) ouders in de genen zitten.
Deze patronen kunnen ons helpen, maar ze kunnen ook een belemmering vormen.
Het lastige is dat jij je vaak onbewust bent welke patronen je hebt.
Omdat de meeste vrouwen die bij mij komen hoog gevoelig zijn, is een patroon wat ik zeer regelmatig tegen kom: het zorgen voor een ander. Natuurlijk is dat een prachtige eigenschap als je dat fijn vindt, met liefde doet en daar voldoende waardering voor terug krijgt.
Maar….door al dat zorgen voor anderen loert het gevaar dat je vergeet te voelen wat je zelf nog graag wilt. Met andere woorden: je vergeet te zorgen voor jezelf! En daar kan het enorm mis gaan.
Want dat patroon kan zó sterk zijn, dat je niet eens meer voelt wat je mist.
Dat je denkt of als vanzelfsprekend aanneemt, dat het zorgen voor anderen jouw grootste doel is, misschien zelfs wel je passie. Zonder regelmatig te checken of er iets is wat jíj nodig hebt, waar jíj naar verlangt.
Soms komt er wel eens een verlangen naar boven borrelen, maar wordt daar niets mee gedaan omdat er aangenomen wordt dat dit ook later nog wel kan.
Pas wanneer er klachten ontstaan van (overmatige) vermoeidheid, overspannen en soms zelfs depressieve gevoelens, fysieke klachten zoals zere schouders, nek, rug, hoofdpijn, pas dán ontstaat er ineens veel bewuster een gevoel van gemis. Wat ik dan bijna altijd hoor is: ik heb geen idee meer waar ik nog echt blij van wordt en wat mij energie geeft.
Dan kijken we samen naar de onderliggende en bijna altijd onbewuste overtuigingen onder al dat zorgen voor anderen. Kijken we naar wat er ‘gesnoeid’ mag worden (om even in de metafoor van de bloemen te blijven 😊), opgeruimd en los gelaten. Wanneer het iets is uit het familiesysteem, dan mag het terug gegeven worden aan degene bij wie het hoort uit dat systeem.
Vaak een emotioneel, maar ook prachtig moment!
Maar ook wanneer het een patroon is die je zelf in je leven hebt ontwikkeld en aangehouden, wordt het tijd om dit los te laten! En dat is best een uitdaging om dat te kunnen. Wat helpt is iemand die jou liefdevol en tegelijkertijd soms confronterend spiegelt. Jou vertelt wat je onbewust (nog) steeds doet. De juiste vragen stelt zodat je weer voelt en weet wat je voor jezelf wenst in je leven en een manier vindt die bij jou past om beter voor jezelf te gaan zorgen.
Kortom: tijd om te snoeien en oude, ‘verdorde’ patronen op te ruimen zodat andere eigenschappen weer de ruimte krijgen.
Wil jij dit voor jezelf, neem contact op voor een gratis en vrijblijvende sessie van 20 minuten waarin ik je al direct een aantal waardevolle tips kan geven!
