Moed is: je hart durven volgen, doortastend zijn, keuzes maken waar je blij van wordt, gaan staan voor wie jij werkelijk bent en wat je kunt. Het staat voor actie. Durven. En ook voor dapper zijn, want de weg is dikwijls hobbelig met vaak onverwachte uitdagingen. Als je ‘struikelt’, is het de bedoeling dat je zo snel mogelijk weer opstaat.
Regelmatig stem je bij jezelf af of je nog op de juiste weg zit.
Want je bent moedig genoeg om als dat nodig is, onderweg je doelen bij te stellen.
In beweging blijven en daarbij genieten van alles wat goed gaat. En vooral ook; de lessen halen uit hetgeen minder goed is gegaan.
Ik zie genoeg vrouwen die ‘mak’ door het leven gaan. Bang voor reacties als ze meer hun eigen weg zouden kiezen. Kijkend naar anderen om wat er van ze verwacht wordt. Velen kiezen hiervoor omdat het ‘veilig’ voelt. Maar niemand krijgt garanties in het leven….dus hoe ‘veilig’ het ook lijkt: er kan alsnog flink wat mis gaan.
Dat heb ik al zo vaak gezien en meegemaakt.
En dan is de teleurstelling dubbel zo groot…. Want je hebt je eigen wensen en doelen genegeerd, in de hoop op wat?….
Liefde? Waardering? Geborgenheid? Zekerheid?
Ik ken beide kanten: vroeger koos ik voor ‘mak’. Bang om het ‘verkeerd’ te doen. Constant om me heen kijkend in de hoop aan te voelen hoe ik iedereen blij kon maken. Liefst in harmonie met elkaar. Maar met regelmaat voelde ik me net een boksbal, waar iedereen tegenaan schopte als ze boos of geïrriteerd waren op de ander.
Toen me op een gegeven moment gevraagd werd wat ik belangrijk vond in m’n leven, kon ik op dat moment alleen maar antwoorden geven die met anderen te maken hadden. Al m’n antennes stonden naar buiten gericht. Maar wie ík was, wie ík wilde zijn (ja, je hébt een keuze in wie je wilt zijn) en wat ik graag nog wilde met m’n leven, daar had ik geen idee van. Maar ik realiseerde me wel, dat ik al over de 50 was en m’n kinderen volwassen. M’n grootste taak als moeder zat er dus op. Bovendien leek het wel alsof ik in rondjes liep, want hoe ik m’n best ook deed en op welke manier ook; de uitdagingen bleven op m’n pad komen. Vaak verpakt in een ander ‘jasje’ maar uiteindelijk in de diepte nog steeds dezelfde worsteling. Het irriteerde me en ik was teleurgesteld. Tegelijkertijd prikkelde het me enorm, omdat ik het niet begreep; m’n omgeving niet, maar ook mezelf niet.
Dus ik ben toen opleidingen gaan volgen. Volgens sommigen in een verkeerde volgorde 😊 maar hé, dat was hun mening. Ik voelde me er goed bij en het bracht me daar waar ik graag wilde zijn. Ik durfde m’n hart en intuïtie te volgen en wat ben ik daar nu blij mee!
Dus ‘mak’ is voor mij juist géén veilige keuze. Omdat ik later met trots terug wil kijken op m’n leven.
Omdat ik heb gedurfd en daardoor fouten heb gemaakt, maar de lessen en inzichten heb durven aankijken. Vaak genoeg ben ‘uitgegleden’, maar weer ben opgestaan.
Dus mijn vraag aan jou; hoe leef jij jouw leven. Moedig? Of mak.
De keuze is aan jou.
Nog steeds. Ongeacht je leeftijd. Ongeacht de keuzes die je tot nu toe hebt gemaakt.
Realiseer je dat de tijd doortikt.
Durf te voelen wat jij verlangt.
Neem een besluit en maak vandaag nog een stap.
Het enige leven dat jij kunt leiden is nú.
Maak betere keuzes ♥
