Voel jij je wel eens machteloos?
Of misschien is een betere vraag; ‘hoe vaak gebeurt het dat jij je machteloos voelt…?!’
Ieder mens wil graag een stukje controle over zijn of haar leven, want dat lijkt rust en zekerheid te bieden. Precies daarom doe je vaak je uiterste best om alles zo goed mogelijk te doen; vanuit de aanname dat je invloed hebt.
Soms lúkt het ook om situaties of mensen in ‘goede banen’ te geleiden en dat geeft een fijn en vooral gerust gevoel. Maar net zo vaak of misschien zelfs wel vaker, gaat het een hele andere kant op dan je had gehoopt.
Dat kan gevoelens van teleurstelling, hulpeloosheid, moedeloosheid, verdriet, zelfs wanhoop oproepen.
Een eerste reactie is dan meestal; ‘hoe en waar kan ik alsnog (enigszins) invloed op hebben?’.
Waardoor je dan soms (vanuit paniek) dingen zegt of doet die geen enkele impact lijken te hebben of zelfs het tegenovergestelde bewerkstelligen.
Je kunt tot in de oneindigheid je best doen, maar je hebt geen werkelijke grip op álles wat zich in je leven voordoet.
De uitdaging is dan te kunnen zijn met wat er is op dát moment.
Het is belangrijk om je te realiseren; situaties en mensen kunnen veranderen, dus er staat niets voor altijd ‘vast’.
Wanneer er iets gebeurt wat jouw leven ‘op z’n kop’ lijkt te zetten, blijf dan eens heel even stilstaan in plaats van direct in actie te willen schieten.
Overzie én voel; wat gebeurt hier nu werkelijk (onderzoek je aannames en projecties; zijn ze werkelijk waar?)
Wat doet dit met mij; welk gevoel, welke emotie schiet er nu als eerste naar boven?
Heb ik invloed op de situatie, op de ander?
Welke andere mogelijkheden zijn er nog meer dan die éne waar ik op had gehoopt?
Wat heb ik op dit moment nodig en hoe kan ik daar zelf voor zorgen.
Want de enige op wie je invloed hebt, ben jijzelf. De ‘fratsen’ die het leven je soms biedt, daar heb je geen macht over.
Maar wél op de manier hoe jij daar mee omgaat.
Dat vergt onderzoek; naar jezelf.
Welke waarden en normen heb je. Zijn die daadwerkelijk van jezelf of heb je die aangeleerd gekregen vanuit je opvoeding. Of is het juist iets wat je jezelf hebt aangeleerd omdat je de diepe overtuiging hebt dat jij het ‘beter’ kunt (meestal is dit vanuit ‘schoppen’ tegen (een van) je ouders).
Heb je als kind iets gemist en ben je onbewust nog steeds bezig dit verlangen voor elkaar te krijgen?!
Het lastige is dat onze werkelijke drijfveren meestal in ons onbewuste zitten. Zodra je je daar bewust van wordt is het nog maar de vraag of het echt zo belangrijk voor je is. Kijk je er waarschijnlijk heel anders tegenaan en maak je andere keuzes. Die veel beter bij jou passen!
Inzicht in jezelf is de basis van alles. Het zorgt voor kennis van je valkuilen en onbewuste patronen.
Maar ook van sluimerende talenten waar je (onbewust) niets mee doet omdat je ooit, ergens bent teleurgesteld.
Zelfkennis maakt dat je bewustere keuzes maakt. Het verleden niet als een anker aan je ‘trekt’, maar dat je in het ‘hier en nu’ keuzes maakt.
Het zorgt er voor dat je een betere balans creëert in zorg voor jezelf en zorg voor de ander.
Dát zorgt weer voor meer veerkracht.
Het leven is nu eenmaal geen gladgestreken pad, maar ruig en hobbelig met vaak spekgladde stukken.
Gevuld met hoge pieken, diepe dalen, vreugde, verdriet, liefde, verlies…
En daar tussendoor wordt jij geacht je te bewegen…
