“Ik heb me altijd geschikt naar de wensen van anderen” zegt ze.
“En ik realiseer me nu, door deze vragen, dat ik dit als kind al deed…

Ze zag al heel jong, hoe moeilijk haar ouders het hadden. Voelde hun verdriet, zorgen, pijn.
Daarom probeerde ze haar ouders als het ware te sparen.
‘Ik zorgde er wel voor dat ze in elk geval geen last van MIJ hadden´ zegt ze.
‘M’n broer was daar heel anders in: dat was een echte rebel. Tjonge, wat die allemaal uitvrat!…´
Nu ziet ze in dat dit zijn manier van reageren was, dat ook hij de problemen van hun ouders voelde en daar geen raad mee wist. ´In die tijd zag ik alleen maar hoeveel verdriet hij mijn ouders deed met z’n gedrag en dat heeft er voor dubbel voor gezorgd dat ik me gedeisd hield´ zegt ze.

Een heel herkenbaar patroon. Als kind voel je haarscherp wanneer het (minder) goed gaat met (een van) je ouder(s). Ongeacht hoe hard je ouders waarschijnlijk hun best doen om dit voor zichzelf te houden. Intuïtie van kinderen is haarscherp. Je voelt heel duidelijk aan wanneer een (van je) ouder(s) zorgen, verdriet, pijn heeft. Je past je aan in de hoop dat het beter met ze zal gaan..
Probeert van alles om het je ouders zo gemakkelijk mogelijk te maken.
Wat jij zelf nodig hebt, schuif je vanuit onvoorwaardelijke liefde en loyaliteit opzij.
In de hoop de situatie ‘beter’ te maken.

De onrust die je als kind voelt kan er ook voor zorgen dat je er enorm tegen in opstand komt, door tegendraads gedrag te vertonen. Beide komen in principe voort uit dezelfde verwarring, onrust, onzekerheid. En beide gedragingen zorgen er voor dat je vergeet te voelen en op te komen voor wat jij zelf nodig hebt. Je antennes staan naar buiten gericht in plaats van naar binnen.

Je bent nog te jong om te beseffen dat de verantwoording om hun problemen, verdriet, pijn of wat er dan ook speelt in het leven van (een van) je ouders, dáár hoort. Dat het niets met jou te maken heeft.
Jouw taak als kind is stap voor stap, in het tempo wat hoort bij je ontwikkeling, de wereld om je heen te verkennen, te ontdekken. Dat is best al een grote uitdaging als je zo jong bent. Een avontuur waarbij je een veilige en stabiele omgeving nodig hebt. Geborgenheid. Het liefst in de vorm van evenwichtige ouders. Wanneer ze dat jou niet kunnen bieden, geeft dit een behoorlijke imprint voor de rest van je leven.

Want bijna altijd zet dit enorm ontwikkelde verantwoordelijkheidsgevoel zich voort in je volwassen leven.
Duurt het láng voordat je in de gaten krijgt dat je dit stramien onbewust hebt vast gehouden.
Rekening houdt met alles en iedereen.. Voor ‘de lieve vrede’ jouw behoeftes klein en onbelangrijk maakt én houdt. Dikwijls in de hoop en verwachting dat daar later, ooit ruimte voor ontstaat.
Maar omdat je antennes al vanaf je kindertijd zo ‘naar buiten’ zijn gericht en er altijd wel iemand uit balans is in je omgeving, ervaar je dat gevoel van ‘ruimte voor jezelf’ zelden of nooit…
Ergens onderweg in je leven heb je de verbinding verbroken met je innerlijke antennes, die je vertellen wat goed is voor jou. Wat jij nodig hebt.
Je bent té veel verweven met de behoeftes van anderen.
Daardoor weet je eigenlijk niet eens meer zo goed wat bij jou hoort en wat van de ander is. …
Keer op keer neem je daardoor beslissingen en maak je keuzes, die weinig tot niets met jou te maken hebben. Maar alles met jouw antennes die naar de buitenwereld staan gericht. En daardoor meer met de wensen en behoeftes van anderen te maken hebben, dan met die van jezelf. Waardering daarvoor ervaar je nauwelijks of helemaal niet.

Er komt een moment waarop dit zich gaat wreken. De lichtere klachten die zich dan laten zien zijn vaak: hoofdpijn, nek- en schouderklachten, onrust, snel huilen, boze uitbarstingen. Wanneer je dit negeert is er een grote kans dat je last krijgt van zwaardere klachten zoals: hoge bloeddruk, hartkloppingen, paniekaanvallen, depressieve gevoelens, burn-out… Dikwijls zie je ook dat iemand vlucht in eten, drinken, roken, drugs.

Het is dus belangrijk om in contact met jezelf te blijven.
Waar heb JIJ behoefte aan. Wat heb JIJ nodig.
En ik weet dat de zorg om anderen vaak ijzersterk is. Zelfs zó sterk dat iemand vaak niet eens meer kan voelen waar ze zélf blij van wordt, buiten anderen om.
Herkenbaar? Dan is het ook voor jou tijd om meer ‘van binnenuit naar buiten’ te leven.
Bewustwording is altijd de 1^e stap.

Het is belangrijk om weer te ervaren waar jij als individu, los van anderen, gelukkig van wordt.
Wat geeft jou energie?
Waar gaat je hart enthousiast van kloppen?
Op welke momenten zit je in een ‘flow’: alsof alles haast als vanzelfsprekend lijkt te gaan.

Heb je behoefte om hier eens samen naar te kijken: maak een afspraak voor een gratis sessie van 30 minuten. Vooraf mail ik je een aantal vragen zodat ik weet wat er in jouw leven speelt.
Zo benutten we onze tijd optimaal en kan ik je zeker al 1 tot 2 adviezen geven.

Maak betere keuzes voor jezelf . Geniet je leven.
Omdat ook jij het waard bent ♥