Van ratio naar intuïtie.
Geen ‘denken’ maar ‘weten’.
Sensitiviteit als kracht.
Jezelf zijn én in verbinding blijven met de mensen om je heen is nu nóg belangrijker en…nog véél moeilijker dan het ooit was… Vooral voor wie sensitief is, een ongelooflijk grote uitdaging. Want door alles wat er gebeurt, is de kans op overprikkeling enorm.
Behalve onrust over de maatregelen, de verdeeldheid, de uitzichtloosheid wanneer en óf ons ‘oude normaal’ terugkeert, blijkt ook het thuiswerken en het gemis aan collega’s een hele uitdaging. In het begin leek het nog wel leuk, maar zo langzaamaan begint er onderhuids iets te ‘wroeten’…
Ben je ondernemer, dan is het elke keer weer afwachten of je wél of niet mag werken. En zo ja; onder welke voorwaarden.
Ouders die zich ineens geconfronteerd zien met thuisonderwijs.
Er is veel stress ontstaan in ons leven het laatste jaar. Daarbij is de ‘luxe’ om er tussenuit te gaan bijna onmogelijk; geen theater, concert, bios, uit eten, weekendje weg, of op vakantie. Het lijkt wel alsof alles zich nu nog uitsluitend richt op ‘overleven’.
Vol hunkering wachten we tot we weer ‘mogen’ terugkeren naar het ‘oude normaal’.
Ondertussen tikt de tijd door. Worden lontjes korter. De onrust groter.
Tijd om de regie terug te nemen. Van ‘overleven’ weer naar ‘leven’.
Besef dat wát er ook gebeurt; jij hebt altijd de keus om het béste te maken van wat er is.
Vraag jezelf met regelmaat af; overkomt me dit of láát ik me dit gebeuren?
Met andere woorden: heb ik hier invloed op en zo ja; hoe kan ik dan de regie nemen.
Wat niet wil zeggen dat je alles om kunt buigen naar jouw hand. Want dat bestaat niet.
Maar wat absoluut óók niet wil zeggen dat jij je schikt in alles.
Juist het tegenovergestelde; kijk naar waar jij invloed op hebt, kom in actie, neem zo de leiding over jezelf.
Want wát er ook om jou heen gebeurt, welke beslissing jouw omgeving ook neemt, wat een ander denkt of zegt tegen of over jou; daar heb je geen invloed op.
Maar je hebt wél invloed op je eigen reactie.
Waarmee ik niet beweer dat dit gemakkelijk is. Integendeel. Maar als je het niet doet is de kans groot dat je wegzakt in een slachtoffergevoel, wat een ‘zuigende energie’ is waar je haast niet meer van los komt.
Ga dus van
reactief; het is nu eenmaal zo….ik kan hier niets aan doen…ik moet….zo ben ik…als eerst maar eens….
naar
proactief; hoe kan ik het ánders doen…wat maakt dat ik me zo voel…welke keuzes heb ik…ik kies voor…dát ga ik doen…
En nee, dat ga je niet proberen, dat ga je doen. Want dát is de regie nemen.
En ja, daar is lef voor nodig. Moed.
Maar ik ga er vanuit dat jij dit hebt.
Anders had je je ooit al eens afgemeld voor m’n blogs.
Want de vrouwen die hier komen zijn stuk voor stuk sterke vrouwen, moedig en met lef.
Tegelijkertijd super sensitief, waardoor hun antennes té vanzelfsprekend naar buiten zijn gericht.
Een enorme draagkracht hebben ontwikkeld, daardoor te lang doorgaan en ‘leeglopen’ in de zorg om en naar anderen.
Vergeten zijn naar binnen te keren en te luisteren naar hun eigen behoeftes.
Samen buigen we sensitiviteit om naar kracht.
Van ratio weer naar intuïtie; van denken naar ‘weten’.
Vanuit dáár in verbinding zijn met de ander.
Dát is precies wat ik ook jou gun.
Maak betere keuzes.
Geniet je leven ♥
