Tot dat moment had ze zich groot kunnen houden. Te midden van al die mensen…
Wie naar haar keek zag een vrouw met zelfvertrouwen. Voor sommigen leek ze misschien zelfs een tikje arrogant… Tót het moment waarop iemand die haar wérkelijk goed kende naar haar toe liep, haar armen stevig om haar heen sloeg en zachtjes tegen haar zei: ‘ik hoop zó dat je je weer eens gelukkig voelt!’
De tranen kwamen vanzelf; ze waren niet meer te stoppen. Snel duwde ze haar hoofd diep tegen de troostende schouders, bang dat anderen het zouden zien. Hier was ze nou juist zo bang voor geweest. Ze had zó haar best gedaan om zich ´groot´ te houden… Met een snik vluchtte ze weg. Naar buiten, waar ze weer diep kon ademhalen. Alle emoties kon laten gaan.
Het zijn de sterke vrouwen die een vrolijk plaatje laten zien, ongeacht hoe ze zich voelen…
Vaak zijn dit juist de gevoelige vrouwen, omdat ze al zoveel hebben moeten verdragen in hun ‘anders’ zijn en voelen.
Terwijl je van binnen worstelt met allerlei emoties, soms met een enorm verdriet, straal je naar buiten zelfvertrouwen uit, zelfstandigheid, kracht.
Soms lijk je zelfs bijna ongenaakbaar…. voor wie niet verder kijkt.
Toch voelt het ‘schild’ vaak flinterdun. En hoe kwetsbaarder jij je voelt, hoe meer jij je best doet dit te verbergen… Tot het te veel wordt. Al het opgekropte verdriet en alle emoties komen dan uiteindelijk tijdens een uitbarsting naar buiten. Wat bijna altijd op een ‘ongelegen moment’ komt of tegen de verkeerde persoon.
Maar tegelijkertijd is die ontlading zó nodig, want als je het nóg langer ‘binnen houdt’: grote kans dat er zich allerlei fysieke klachten ontwikkelen. Immers alles wat je onderdrukt zet zich vast in je lijf.
Waardoor je letterlijk allerlei gesmoorde gevoelens en emoties ´draagt´ in jezelf, wat zich uiteindelijk gaat wreken in je mentale en/of fysieke gezondheid.
Dus zit jij in een moeilijke periode, worstel je met emoties waar je je geen raad mee weet, voelt het leven als verwarrend omdat de mensen om je heen onbegrijpelijk reageren?
Stop het niet langer weg. Laat alles er zijn. Gooi het eruit.
Doe dat in een veilige omgeving, bij iemand die jou goed kent en jou volledig accepteert.
Zonder oordeel naar je luistert. En vooral; zonder zelf geraakt te worden door wat je er uit gooit.
Want menigmaal gebeurt het dat onverwerkte emoties van de ander getroffen worden door wat jij zegt of doet, waardoor er onbedoeld allerlei projecties op jou losgelaten worden.
Waardoor de kans groot is, dat jij je nóg verwarder voelt.
Heb je op dit moment niemand bij wie je je verhaal kwijt kunt? Of heb je al eens goedbedoelde adviezen gekregen waar je niets aan had of zelfs weerstand bij voelde…?!
Zoek dan professionele hulp bij een coach of therapeut, die zonder enig oordeel naar je luistert.
Waar álles er mag zijn. Die de juiste vragen stelt, waardoor inzichten als vanzelf ontstaan.
´´ Lieve Carla ik ben zo ontzettend dankbaar dat jij op mijn pad kwam…
Jouw allergrootste cadeau naar mij was dat je niets van mij hebt veroordeeld. Alles mocht er zijn….daarin onderscheid je je echt van menig therapeut die ik tegenkwam op mijn levenspad (en je oneindige liefde)
Je bent een prachtig mooi mens….
Ingrid´´
