‘Iedereen is een eenling’ zei de vreemde man
‘maar bijna niemand weet het’.

Hoe komt het dat je je met regelmaat zo geraakt kunt voelen door wat een ander zegt of doet.
Dat je ondanks dat je zó je best doet, je alsnog afgewezen kunt voelen.
Je kijkt dan meestal naar de ander, want dié veroorzaakt jouw pijn.

Maar is dit werkelijk zo?!

Dit prachtige verhaal uit het boek ‘Een gelukkig mens en andere geheimen’ van Theije Twijnstra,
gaat hierover. Regelmatig lees ik het voor aan cliënten en elke keer opnieuw raakt het. Tis één van mijn favoriete verhalen uit dit boek vól wijsheid en daarom heb ik de uitgever gevraagd of ik het met jullie mag delen.

‘Waarom woont u in het bos?’ vroeg Frederike. ‘Waarom woont u niet bij ons in het dorp?’
‘Omdat ik een eenling ben’ zei de vreemde man ‘eenlingen wonen op zichzelf.’
‘Wat is een eenling?’

‘Iedereen is een eenling’ zei de vreemde man ‘maar bijna niemand weet het’.
Frederike keek hem ernstig aan. ‘Waarom niet?’
‘Omdat de meeste mensen bang zijn voor zichzelf. Ze willen liever samen eenzaam zijn.’

‘Ben ik ook een eenling?’ vroeg Frederike.
‘Dat hangt van jou af’ zei hij. ‘Bedenk wel dat het heel moeilijk is om een eenling te zijn. Ieder mens wil je beïnvloeden, iedereen wil zich met jou bemoeien zodat je net zo wordt als zij.
Want als je een eenling wilt zijn, dan blijf je altijd een ander voor de ander en dezelfde voor jezelf. Dan blijf je altijd vrij. Zorg dat je vrij blijft.’

‘Hoe moet ik dat doen?’ vroeg Frederike zacht.
‘Ik ben vaak heel bang voor mensen, vooral op school’ zei ze verlegen.
‘Ze schelden me uit omdat ik zo goed kan leren’.

‘Dat maakt niets uit, het gaat erom dat je niet bang bent voor jezelf.
Eenlingen reageren altijd op zichzelf en nooit op de ander. Dus als een ander je uitscheldt, dan scheld je niet terug, maar je vraagt je alleen af; waarom doet het nu zo zeer in mij? Is dat mijn trots? Is dat mijn onzekerheid? Is dat mijn angst? En waarom wil ik nu zo graag terugschelden? Komt dat door de ander of komt dat omdat ik zo van schelden hou?! Omdat ik nog zoveel gescheld in mij heb zitten?
Vraag altijd aan jezelf, nooit aan de ander want anders komt er een ander in jou wonen en weet je niet meer wie je bent’.

‘Verbind je altijd met je eigen oorzaak en niet met de motieven van de ander. Zo maak je je vrij van de ander, want de ander raakt je alleen maar aan, zoals ook de regen of de zon alleen het zaadje aanraakt, maar niet weet of er een beukenboom of een dennenboom uitgroeit.

Niemand weet wat jij in je hebt. Dat moet je zelf ontdekken. De ander kan je niet raken als jij het niet in je hebt. Dus iedere keer als je door de ander wordt aangeraakt, of dit nu met vloeken gebeurt of met een compliment, met slaan of met een streling, iedere keer kun je iets over jezelf te weten komen.
Dat is het mooie van de ander. Dat is het mooie als je een eenling bent.
Een eenling doet dankzij de ander steeds nieuwe ontdekkingen over zichzelf.

En jij? Durf je de ontdekkingsreis van een eenling aan? Of stem je je nog steeds af op de buitenwereld; kijk je naar hun reacties, voel je aan wat zij nodig hebben en kies je daar liever voor in plaats van voor hetgeen jij nodig hebt.
Op die manier maak je de ander aansprakelijk voor jouw reacties en verwachtingen.
De regie nemen betekent dat jij zélf deze verantwoording neemt.
Ik ben benieuwd nu je je hier bewuster van bent; wat zou jij op dit moment willen veranderen en welke kleine stap in die richting zou je vandaag al kunnen zetten?!